Een halo CME botst op aarde | ||
---|---|---|
Zonnevlekkengroep 06 (NOAA 0669) liet op 12 september van zich horen: de opeengepakte energie kwam vrij in de vorm van een M-zonnevlam tesamen met een CME. Het speciale van deze CME ligt 'm in het feit dat deze rechtstreeks in de richting van de aarde werd afgevuurd. | ||
English version / Version française | gepost op 14 Sept, 2004 | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
||
Zonnevlekgroep 12 was al een hele tijd
actief aan de achterzijde van de zon toen we een hele reeks van totale
halo CME's konden waarnemen. Uiteindelijk, tijdens een M4.8
zonnevlam die gedurende lange tijd een verhoogde X-straling
veroorzaakte, werd een plasmawolk richting aarde gestuurd op 12
september. De wolk kan je voor het eerst in SOHO/C3 zien om 01:18UT (bovenstaande
figuren of een film). Slechts na 43 uur,
arriveerde de CME op aarde. SOHO/celias detecteerde op 13 september,
even voor 19:30UT een schok in verscheidene fysische grootheden zoals
de zonnewindsnelheid, dichtheid, thermische snelheid (snelheid van de
willekeurige beweging van de deeltjes in alle richtingen) en de
voortplantingshoek. De ACE-satelliet nam verstoringen waar in het L1
punt van het interplanetair magnetisch veld (IMV) an de noord-zuid
component hiervan. De orientatie van het IMV is cruciaal in het
magnetische reconnectie proces tussen het IMV en het veld van de aarde,
waardoor een geomagnetische storm kan ontstaan. De sterkte van
geomagnetische verstoringen wordt beschreven dmv een index K (waarde
tussen 0 en 9). Izmiran nam een K-index van 5 waar toen de schok
arriveerde waardoor de storm als klein wordt geclasseerd.
|
||
Celias, een instrument aan boord van SOHO meet een aantal fysische grootheden die de zonnewind typeren. De abrupte overgang, een schok aangeduid door de grijze lijn, wijst erop dat de CME op dat ogenblik SOHO in het L1 punt passeert. Klik op de figuur voor een vergroting. | Bovenstaande figuur toont ons de afwijking van de normale waarde van alle 3 de componenten van het geomagnetisch vectorveld op een bepaalde plaats op aarde. De magnetometer die deze metingen maakte, bevindt zich in Kiruna, Zweden. Voor een duidelijker beeld klik je op de figuur. |