Exoplaneten zijn planeten die draaien rond andere sterren dan de Zon. Om een exoplaneet te detecteren, moeten de astronomen indirecte methodes gebruiken omdat een planeet zelf geen energie produceert en enkel maar een heel klein beetje licht reflecteert van de ster waarrond ze draait. Eén van deze methodes, de transitmethode, meet de extreem kleine variaties in helderheid van de ster die zich voordoen wanneer de planeet juist vóór de schijf van de ster komt te bewegen. Dit is het fenomeen van een eclips (of transit), net zoals wanneer een planeet van ons zonnestelsel (bv. Mercurius) vanuit de Aarde bekeken voorbij de zonneschijf schuift tijdens haar periodieke omwenteling om de Zon. Omdat de sterren zoveel verder staan en de planeten veel kleiner zijn in diameter, valt deze kortdurige, geringe afzwakking van het sterlicht slechts heel moeilijk te meten vanop Aarde. Daarom worden satellieten in gebruik genomen, zoals de satellieten CoRot (2006) en Kepler (2009). Ondertussen zijn er al meer dan 1000 exoplaneten buiten ons zonnestelsel ontdekt en bevestigd (zie de Kepler website). Enkele van deze pas ontdekte exoplaneten hebben bovendien een baan die hen in de "bewoonbare zone" van hun ster brengt, dit is de zone waar bepaalde stoffen voor een langere tijd onder vloeibare toestand zouden kunnen bestaan